Geweigerde urgentieverklaring

Het Vierde Huis is de gemeentelijke instantie die is belast met het beoordelen en afgeven van urgentieverklaringen. Het weigerde een gezin met vijf kinderen een urgentieverklaring. Het gezin bewoont een klein appartement. Zij hebben dat zo goed mogelijk aangepast aan de omstandigheden, maar het is te klein. Het Vierde Huis heeft het besluit nauwelijks gemotiveerd en is niet ingegaan op deskundigenverklaringen. Wel vonden zij dat de ouders beter aan geboortebeperking hadden kunnen doen.

 

Einde van een droom:

Sinds het gezin het appartement betrok is de situatie erg veranderd. De financiële situatie was gezond en het echtpaar overwoog een eigen huis te kopen, gericht op gezinsuitbreiding. Alles veranderde toen eerst de vrouw haar baan verloor en later de man. Zij belanden in de WSNP en krabbelden weer langzaam op. De man vond een baan, zij het tegen een lager salaris dan eerst. Inmiddels had gezinsuitbreiding plaatsgevonden, omdat het gezin hoop op betere tijden behield. Langzaamaan werd duidelijk dat de kinderen een lichte beperking hadden.

Zorg voor de kinderen:

De kinderen zitten op een speciale school. Het gezin wordt begeleid door Jeugdzorg en Maatschappelijk Werk. Met een degelijke begeleiding kunnen zij de achterstand inhalen en een normaal gezinsleven leiden. Het is nodig dat zij in een stabiele omgeving wonen, met ruimte voor het individuele kind. De zorg kost echter veel tijd.

De zoektocht, de begeleiding en de afwijzing:

Het zoeken naar een passende woning is een hele opgave. Telkens worden zij afgewezen of uitgeloot. De verschillende deskundigen staan volledig achter de urgentieaanvraag. Het Vierde Huis wijst toch af, al wordt erkend dat de situatie niet benijdenswaardig is. Zij vindt de situatie niet nijpender dan vele andere situaties. Ook de uitzonderingsregel komt niet in aanmerking. Het Vierde Huis vindt dat het gezin zelf schuld draagt aan de situatie. Zij hadden beter gezinsbeperkende maatregelen kunnen nemen.

Betrokkenheid Wetswinkel:

De ouders en Maatschappelijk werk, vroegen advies aan de Wetswinkel bij het schrijven van een bezwaarschrift. Na overleg besloten wij het bezwaarschrift te schrijven.

Het bezwaarschrift:

Wij waren van mening dat het Vierde Huis de richtlijnen oneigenlijk heeft toegepast. Verder vonden wij het uiterst ongepast en een inmenging in de persoonlijke levenssfeer dat een opmerking werd gemaakt over de geboortebeperkende maatregelen die het gezin maar had moeten nemen.

Wij bestreden dat de uitzonderingsregel niet van toepassing was. Ondersteunend was dat er volstrekt niet werd ingegaan op de verschillende deskundigenverklaringen. Het afgeven van de urgentieverklaring zou een preventieve werking hebben, doordat de ontwikkeling van de kinderen uiteindelijk tot lagere kosten zouden kunnen leiden.

De Uitkomst:

Het gezin mocht het bezwaarschrift tijdens de zitting komen toelichten. Toen bleek dat onder meer de deskundigenverklaringen niet eens waren gelezen en het Vierde Huis ook op andere punten had gefaald.  De urgentieverklaring is afgegeven en het gezin krijgt voorrang op de toewijzing van een passende woning en zal daarbij worden ondersteund.

Conclusie: Met een beetje extra inspanning kan de Wetswinkel dus het verschil maken!