Als een verhuurder het appartementencomplex waarin jij woont gaat renoveren, is het soms nodig dat je jouw appartement moet verlaten. Dat is bijvoorbeeld het geval als de renovatie niet kan worden uitgevoerd als jij daar nog verblijft.

In principe heb je als huurder dan recht op een verhuisvergoeding. In een recente uitspraak van de Hoge Raad (“HR”), de hoogste rechter in ons land, legt de HR uit wat onder een verhuizing moet worden verstaan.

In de uitspraak gaat het over een huurder die vanwege werkzaamheden die in zijn woning moeten plaatsvinden enige tijd bij vrienden moet logeren en slechts een beperkt aantal persoonlijke voorwerpen heeft meegenomen. Het is de vraag of de huurder ook in dat geval recht heeft op een verhuiskostenvergoeding. Volgens de HR geldt de verhuiskostenvergoeding voor huurders bij een verhuizing die noodzakelijk is.  Die noodzaak bestaat als de werkzaamheden niet kunnen worden uitgevoerd terwijl de huurder in de woning blijft wonen. De HR zegt in dit geval, dat het feit dat de huurder thuis werkt zo’n noodzaak is. De huurder kan alleen géén aanspraak maken op de verhuiskostenvergoeding indien de verhuurder een redelijke en passende voorziening heeft getroffen die de huurder in staat stelt zijn werkzaamheden te verrichten. Dit geldt volgens de HR ook indien de verhuurder een redelijk aanbod heeft gedaan, maar de huurder dit aanbod niet heeft aanvaard. De HR zegt verder dat voor de verschuldigdheid van de verhuisvergoeding volstaat dat de huurder het gehuurde wegens een renovatie moet verlaten. Het maakt niet uit of de huurder wel/niet de inboedel verhuist. Als verhuizing geldt dus ook het tijdelijk bij vrienden gaan logeren en het niet meer meenemen van enkele persoonlijke voorwerpen. Dat maakt de uitspraak erg interessant en belangrijk voor het huurrecht.

Wij zijn Marokkanen en in 2000 in Marokko getrouwd. Na een tijdje kreeg mijn man een heel goede baan in Nederland en zijn we verhuisd. Ik heb altijd voor onze kinderen (16 en 18) en het huishouden gezorgd. Mijn man heeft van zijn salaris een huis gekocht in Marokko. Hij zegt dat dit alleen van hem is. Mijn man wil nu scheiden. Maar krijg ik dan niets?

Omdat jullie allebei Marokkaans zijn, en getrouwd vóór 29 januari 2019, is het Marokkaans huwelijksvermogensrecht van toepassing. Dit vanaf het moment dat jullie trouwden tot 10 jaar dat jullie in Nederland zijn gaan wonen. Voor de periode daarna geldt de Nederlandse gemeenschap van goederen. Tenzij jullie huwelijkse voorwaarden hebben gemaakt. Volgens de Marokkaanse wet is er geen gemeenschap van goederen, zoals in Nederland. Dat betekent dat het huis in Marokko alleen van jouw man is als het is gekocht in de eerste tien jaar dat jullie in Nederland woonden. Maar in de Mudawwana is ook geregeld dat jij aanspraak kan maken op een vergoeding van tijdens het huwelijk door jou geleverde inspanningen die hebben bijgedragen aan het vermeerderen van het vermogen van jouw man (zoals het huis en spaargeld). Zoals het volledig verzorgen van de kinderen en de huishouding, zoals in een traditioneel gezin. Via de Nederlandse rechter kan je in de scheidingsprocedure aanspraak maken op de een deel van de waarde van het huis in Marokko en spaargeld. Is het huis gekocht na die tien jaar, dan is het gezamenlijk bezit omdat je vanaf dat moment in de Nederlandse gemeenschap van goederen bent getrouwd.

Ingrid Maste
Hillen van Tol Advocaten Mediators

Wij zijn getrouwd in 1998 zonder huwelijkse voorwaarden. Tijdens ons huwelijk hebben wij geld geleend bij mijn ouders om samen een vakantiewoning te kopen. Ieder jaar mogen we een klein deel aflossen. Ook betalen wij rente. Met mijn ouders hebben we afgesproken dat het restant van die schuld straks van mijn erfenis wordt afbetaald. We zijn bezig met een scheiding en mijn aanstaande ex vindt dat die lening niet in de gemeenschap is gevallen omdat het een voorschot is op de erfenis. Hij wil wel dat de vakantiewoning 50/50 wordt gedeeld. Klopt dat wel?

Jullie vallen onder de “oude” regeling van de gemeenschap van goederen. Uitgezonderd zijn verknochte zaken én erfenissen en giften die onder uitsluitingsclausule zijn verkregen. Een (familiebank)lening is dus een schuld die in de gemeenschap van goederen valt. Ook al verreken je in de toekomst een eventueel restant met de erfenis. Als jullie nu gaan scheiden, is er nog geen erfenis. De waarde van de schuld en het vakantiehuisje wordt tussen jullie verdeeld. De gemeenschap van goederen wordt ontbonden door het indienen van een verzoek om echtscheiding bij de rechtbank. Bij convenant kan je een andere datum afspreken. Wat op die datum aanwezig is in de gemeenschap wordt verdeeld. Het kan dus verstandig zijn als jouw ouders een uitsluitingsclausule in het testament opnemen óf jij op tijd een verzoek om echtscheiding bij de rechtbank indient dan wel samen een datum vaststellen in een ondertekend convenant.

Ingrid Maste

Hillen van Tol
Advocaten Mediators

Ik vermoed dat een vriendin van mij komende zomer wordt uitgehuwelijkt als zij met haar ouders op vakantie gaat naar hun land van herkomst. Ik heb begrepen dat dit is om een neef naar Nederland te kunnen halen. Mijn vriendin is 17 jaar en durft er niet met anderen over te praten. Kan ik haar helpen?

Jouw vriendin kan proberen in Nederland te blijven, maar haar ouders kunnen haar dwingen mee te gaan. Als jij denkt dat er sprake is van een gedwongen huwelijk, neem altijd contact op met het Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang. Help jouw vriendin met de anticonceptiepil, zodat zij niet zwanger raakt. Lukt het niet om het huwelijk af te wenden en komt zij getrouwd terug, dan zijn er nog mogelijkheden. Want als een huwelijk onder dwang is gesloten, kan jouw vriendin in Nederland nietigverklaring verzoeken bij de rechtbank. Dat kan tot haar 18^e verjaardag. Als zij dat niet durft vanwege haar familie, dan kan ook het Openbaar Ministerie (OM) nietigverklaring verzoeken. Er zou daarom bij terugkeer ook contact met het OM opgenomen kunnen worden. Als een huwelijk nietig is verklaard, wordt het geacht nooit te hebben bestaan. In Nederland is het niet toegestaan om te trouwen als je nog geen 18 jaar bent en dat geldt ook voor Nederlanders die in het buitenland trouwen. Ouders die hieraan meewerken zijn strafbaar in Nederland. Je mag niet trouwen met het oogmerk om iemand naar Nederland te halen. Want dat geldt als een schijnhuwelijk. Het is immers niet gericht op de vervulling van de door de wet aan de huwelijkse staat verbonden plichten, maar op het verkrijgen van toelating tot Nederland door de neef.

Ingrid Maste
Hillen van Tol

Advocaten Mediators

Drie jaar geleden heb ik een korte seksuele relatie gehad met een getrouwde vrouw. Laatst zag ik haar lopen met een kindje en dat lijkt sprekend op mij. Ik heb haar aangesproken, maar ze zegt dat het niet mijn kind is, maar van haar echtgenoot. Hoe kan ik zekerheid krijgen of het kind wel of niet van mij is. Want als het mijn kind is, wil ik het wel leren kennen en er contact mee hebben.

Je kan eerst de vrouw vragen of zij bereid is mee te werken aan een DNA-test. Als zij er zeker van is dat haar echtgenoot de verwekker is, dan is er niets voor haar om bang voor te zijn. Het kan goed zijn dat jij wel de verwekker bent en dat zij dat ook ziet. Maar dat zij bang is voor het effect op haar huidige relatie. En eventueel een verstoring van het huidige gezinsleven. En dat zou ook terecht kunnen zijn. In dat geval kan je naar de rechter. Die vindt in zijn algemeenheid dat kinderen het recht hebben om te weten van wie zij afstammen. Dat dit ook in het belang is voor hun identiteitsontwikkeling. Het is dus voor jou van belang dat jij genoeg bewijs hebt, dan wel genoeg stelt over jullie seksuele contacten. En als blijkt dat jij de verwekker bent, om een band met elkaar op te kunnen bouwen. De rechter moet dus die belangen van moeder en haar echtgenoot als juridisch vader tegen die van jou en het kind afwegen. Gezien de ontwikkelingen in het recht, verwacht ik dat de rechter de belangen van het kind en jou laten voorgaan en een DNA onderzoek zal gelasten.

Ingrid Maste

Hillen van Tol
Advocaten Mediators