Ik ben net 17 en zwanger. De vader van de baby is 18 jaar. Wij staan niet meer op goede voet met elkaar, maar hij wil onze baby wel erkennen. Hoe zit dat met gezag en voogdij en is erkenning verstandig?

Omdat jij minderjarig bent, kan jij nog geen gezag uitoefenen over de baby. Als de vader met jouw toestemming de baby erkent heeft hij direct gezag. En omdat hij dan de enige ouder is met gezag, mag hij bepalen waar de baby woont en alle belangrijke beslissingen voor de baby nemen. Je zou een overeenkomst kunnen sluiten waarin jullie opnemen dat de baby bij jou blijft wonen en hij geen beslissingen over de baby neemt zonder jou. In dat geval kan je hem daarna de baby laten erkennen. Als er geen ouder met gezag is, dan zal de kinderbescherming een ondertoezichtstelling vragen bij de rechter. Dan krijgt een Gecertificeerde instelling (GI) de voogdij over jullie baby. En die voogdij stopt niet als jij meerderjarig bent. Het is maar de vraag of je dat wil. In ieder geval adviseer ik jou om zo spoedig mogelijk een beslissing van de rechter te krijgen waarin jij meerderjarig wordt verklaard. Deze procedure duurt wel een paar maanden. Maar bij toewijzing heb je ook direct gezag over jullie baby. Gezag is belangrijk omdat bij een baby al snel gezagsbeslissingen genomen moeten worden, zoals de vaccinaties.

Ingrid Maste
Hillen van Tol
Advocaten Mediators

De “plaats bestelling-knop” bij webshops

Door: mr. Gérard Koopal, lid NVRA, senior jurist Wetswinkel Almere

Recentelijk (4 oktober) heeft de Hoge Raad der Nederlanden een uitspraak gedaan over het kopen op een webshop door een consument en hoe duidelijk het voor de koper in spé moet zijn dat hij/zij daarmee een betalingsverplichting aangaat.

Voor wie de zaak niet kent enige uitleg:

• Het gaat hier om een “koop op afstand”-zaak, of in simpele bewoordingen, een koop via een webshop op internet.
• Het betreft hier een consument.
• De (weder)verkoper is een professionele verkoper die dit doet uit hoofde van zijn beroep/bedrijf
• Het consumentenrecht is van toepassing.
• De Hoge Raad is het hoogste rechtsprekende orgaan in Nederland.

In deze zaak was de internetverkoper Bol.com (een professionele verkoper en onderdeel van Ahold Delhaize) waar een consument in 2022 een aankoop via de webshop had gedaan en op de knop “bestellen” had geklikt waarmee de koop een feit was. Althans dat zou duidelijk moeten zijn voor iedereen met een beetje verstand. (Details van deze zaak laat ik voor de begrijpelijkheid en eenvoud achterwege.)

Wat echter volgde waren meerdere rechtszaken voorafgaand aan het arrest van de Hoge Raad (HR) omdat de koper van mening was dat hij niets had gekocht omdat het hem/haar niet duidelijk was dat met het klikken op de knop “bestellen” er een plicht tot afnemen en betalen voor hem/haar aan vast zat. (Zie ook de publicaties in Prg. 2024/223 en Prg. 2024/224)

De zaak werd uiteindelijk voorgelegd aan de HR die vond dat de consument beschermd diende te worden, zelfs tegen zichzelf(!), door webshops te verplichten de bestelknop aan te passen in die zin dat het voor de klant zonder twijfel en direct duidelijk moet zijn dat hij/zij na het klikken op de bestelknop een koop heeft gedaan en moet betalen. (Uiteraard moet dat vooraf duidelijk zijn.)

Blijkbaar heeft de HR gemeend dat webshops hun klanten vooraf beter moeten informeren over hun verplichtingen die ze aangaan indien ze op een bestelknop klikken.

Deze uitspraak heeft echter nogal wat stof doen opwaaien. Niet alleen webshops, maar ook veel mensen in de juridische wereld, hebben zich afgevraagd of de HR hiermee niet te betuttelend en overtrokken is geweest ten opzichte van consumenten en webshops. Door deze uitspraak worden mensen nu op het verkeerde been gezet door te denken dat ze alsnog hun gelijk kunnen halen. Bovendien heeft de consument bij een koop op afstand (van een professionele verkoper) het wettelijke recht om binnen 14 dagen na aankoop de bestelling zonder vragen te annuleren. Mocht je dus al een aankoop hebben gedaan waarvan je spijt krijgt dan kun je daar weer vanaf. De uitspraak is dus op zijn minst eigenaardig en eigenlijk overbodig te noemen.

Het is verder nogal naïef om te denken dat als je op een knop “bestellen” klikt, je geen betalingsverplichtingen hebt of te denken dat je niet besteld hebt maar een reservering hebt geplaatst. Ieder weldenkend mens weet dat als je iets koopt, dat je moet betalen. Als je in de winkel een artikel uit een schap haalt en naar de kassa gaat, weet je toch ook dat je betalen moet als het je wilt hebben?

Inmiddels heeft Bol.com de knop aangepast, vooruitlopend op de uitspraak van de HR. Er staat nu duidelijk “bestellen en betalen”.

Iedereen die dus denkt daarmee een recente aankoop op een webshop ongedaan te kunnen maken is dus te laat.

Wetsartikelen: 6:230 ev., 7:5 BW, art. 237 Rv

De HR-uitspraak is te vinden onder nummer: ECLI:NL:HR:2024:1366 Hoge Raad 4 oktober 2024

Er komt een nieuwe regelrechter aan. Begin 2025 kunnen Nederlanders eenvoudige zaken aanhangig maken via deze nieuwe, laagdrempelige vorm van rechtspraak, waarvan de projectnaam lange tijd ‘nabijheidsrechter’ luidde. Anders dan bij andere eenvoudige civiele procedures kan dat dan ook zonder dat de wederpartij ermee instemt. Een gezonde ontwikkeling, of een risico voor de rechtszekerheid in Nederland?

Lees hier verder

Uit onze praktijk

De neuroloog van het Flevoziekenhuis heeft zonder melding vooraf DAT het een mogelijkheid was, gegevens betreffende mijn rijvaardigheid doorgegeven aan het RIVD. Ik kreeg dit vandaag, bij het gesprek met de internist te horen DAT het reeds was doorgegeven: Ik zou NU al niet meer mogen rijden. Er is toch iets als een medisch geheim? Ik heb hier geen toestemming voor gegeven. Ik had indien nodig, maar zeker en eventueel na een 2nd opinion zelf die melding gegeven. ALS ik daarvoor de gegevens had gekregen. Die heb ik ook nu nog niet…
Wat kan ik nu nog doen?

Deze cliënt wilde zijn rijbewijs laten verlengen en moest hiervoor een rijbewijskeuring (75+) doen. Bij de neuroloog werden er een aantal korte testen en onderzoeken uitgevoerd. De testresultaten bleken behoorlijk laag te zijn, waarna de neuroloog een melding deed bij het CBR. In beginsel verbrak de neuroloog daarmee zijn beroepsgeheim, maar in sommige gevallen is dat rechtmatig:
Als een behandelend arts een patiënt heeft die in zijn ogen niet geschikt is voor het besturen van een motorvoertuig of er een wijziging van de gezondheidstoestand is, kan deze arts een vermoeden van ongeschiktheid melden bij de directeur van het CBR.
Wanneer de arts deze melding verstuurd, verbreekt hij zijn beroepsgeheim. Hierover staat in de KNMG richtlijn ‘Omgaan met medische gegevens’ het volgende: “Heeft een arts informatie over een patiënt die hij vanwege zijn beroepsgeheim niet mag prijsgeven, maar komt hierdoor een ander concreet belang in het gedrang? Dan kan hij in een ‘conflict van plichten’ komen. In dat geval kan hij besluiten het beroepsgeheim te doorbreken.”
Ook heeft de KNMG in het verleden 5 cumulatieve criteria opgesteld als hulpmiddel voor artsen bij het besluit om het beroepsgeheim wel of niet te doorbreken: alles is gedaan om toestemming te krijgen, er is geen andere weg, er dreigt schade voor derden, doorbreken beperkt de schade, de arts is in gewetensnood.
In bepaalde situaties mag een arts dus zijn beroepsgeheim doorbreken.

Stichting Wetswinkel Almere

Odessa Mamber
Aankomend jurist

Jarenlang ben ik twee dagen per maand oppas oma geweest voor onze kleinkinderen. Nu onze zoon is gescheiden, zie ik ze nog maar zelden omdat hun moeder ze naar de kinderopvang brengt. Ik mis ze heel erg. Heb ik recht op een omgangsregeling?

Kinderen hebben recht op omgang met hun eigen ouders. En ook met andere mensen met wie zij in een nauwe persoonlijke betrekking staan. Je zou denken dat opa’s en oma’s dat per definitie zijn, maar dat is niet zo. Volgens het recht moet je dan kijken of er sprake is van een meer dan normale band tussen opa/oma en de kleinkinderen. Oftewel: ze moeten een tijd bij jullie hebben gewoond of je moet vaker dan normaal hebben opgepast. Bij dat laatste geldt dat deze meer is dan het gebruikelijke contact tussen opa/oma en kleinkinderen. En dat is vaak niet het geval. Niet alleen is dat voor opa/oma jammer, maar ook voor de kleinkinderen. Opa’s en oma’s vervullen vaak een bijzondere rol in de opvoeding van kleinkinderen en jullie vormen een deel van hun afstamming. Bij twee dagen in de maand oppassen verwacht ik niet dat er sprake is van een “nauwe persoonlijke betrekking” die recht op omgang geeft. Ook al zijn jullie nog zo dol op elkaar. Probeer daarom op goede voet met jullie zoon en ex-schoondochter te blijven. Dan is contact makkelijker te regelen.

Ingrid Maste
Hillen van Tol
Advocaten Mediators