Annelies, huisvesting is een groot probleem in Almere. Maar ook een grote zorg voor hulpverlenende instanties.

In scheidingssituaties is dit één van de pijnpunten voor woningzoekende in een toch al problematische en emotionele fase. Jij houdt je bezig met het project Huisvesting.

Kun je iets meer vertellen over dit project?

Het Project Huisvesting biedt nu twee dingen; huisvestingsbijeenkomsten en helpende documenten.
De huisvestingsbijeenkomsten zijn digitaal en vinden om de week plaats. Er is per keer plek voor ongeveer 15 bewoners. In deze bijeenkomsten geven we informatie en mogelijkheden op basis van verschillende soorten situaties: crisis, urgent en een wens om te verhuizen. Ook spreken we over welke keuzes bewoners kunnen maken om sneller aan een huis te komen. Bewoners kunnen naderhand alle vragen stellen die ze hebben naar aanleiding van de presentatie en we kunnen kort met hen meedenken over een plan A en B.
Er staan verschillende documenten op de website: urgentie, lijsten van woningzoeksystemen in en buiten Almere, speciaal voor senioren, lijst van gemiddelde wachttijden in verschillende gemeenten en een sociale kaart over huisvesting.

 

Wat kan dit project betekenen voor een woningzoekende?

Zoals je zelf al aangeeft is huisvesting een groot probleem in Almere. Door de woningcrisis kan een situatie soms uitzichtloos lijken. Wij krijgen wekelijks tientallen vragen over huisvesting. Veel bewoners komen bij het Wijkteam met de hoop op korte termijn een goedkope woning in Almere te vinden. Wij hebben helaas geen laatje met sleutels. Wat wij kunnen doen is vooral spreken over mogelijkheden, ook al is dit wellicht niet direct de eerste keuze van de bewoner. Dit doen we door hen de gouden driehoek te laten zien. Deze bestaat uit: 1. goedkoop wonen, 2. in Almere wonen en 3. snel een woning vinden. We vragen de bewoners dan om een van deze eisen weg te strepen. Door dit te doen houd je wel concrete opties over. Een ander belangrijk punt is dat we met bewoners meedenken over een plan A en B. Als iemand alleen met een plan A bezig gaat en het blijkt na een paar maanden dat dit niet lukt, staan ze weer op 0. Door al direct bezig te gaan met een plan B worden de kansen gespreid en is daarmee de kans op een oplossing dichterbij.

 

Waarom is het belangrijk dat een woningzoekende zich aanmeldt bij dit project?

Het startpunt van iedere huisvestingsvraag bij het Wijkteam begint met een aanmelding bij een huisvestingsbijeenkomst. In principe krijgt de bewoner daar alle informatie die hij/zij nodig heeft om keuzes te maken. Ook maken we al een plan A en B met iedere inwoner. Als de bewoner daarna nog vragen heeft of ondersteuning nodig heeft kan hij/zij terug naar het wijkteam met vragen.

 

Hoe verloopt de aanmelding/procedure?

Bewoners kunnen zich aanmelden via de website: https://project-huisvesting.mailchimpsites.com/inschrijven-bijeenkomst
Ze ontvangen uiterlijk een paar dagen voor de bijeenkomst een mailtje met een uitnodigingslink voor Teams.

 

Wat zou jij de intakers van de Wetswinkel willen meegeven als het gaat om advisering van een hulpvraag inzake huisvesting?

Verwijs door naar de huisvestingsbijeenkomsten. Hier krijgen mensen gebundeld de juiste informatie en kunnen we kort meedenken.
Een ander advies is om het Wijkteam te betrekken bij vragen. Huisvestingssituaties kunnen ingewikkeld zijn, evenals veel regels en wetten bijvoorbeeld omtrent urgenties. Het zou zonde zijn als er iets fout gaat omdat er geen samenwerking is. We zijn er juist SAMEN voor de bewoner. Laten we daarin dan vooral gebruik maken van elkaars expertise!

 

 

Lars wil een leuk appartement huren op een nieuwbouwlocatie. Als starter is het zo makkelijk nog niet een leuk appartement te vinden, dus is hij dolgelukkig. Hij is een dierenliefhebber en wil niets liever dan het appartement betrekken met zijn aquarium met zeevissen en zijn twee dwergkonijnen. In de huurovereenkomst staat echter dat het houden van huisdieren niet is toegestaan. Wat moet je nu? Mag een verhuurder het houden van huisdieren zo maar verbieden? Wat zegt de wet daarover?

De wet zegt hier niets over. De huurder mag dus een verbodsbepaling in de huurovereenkomst opnemen. Prima als je toch geen huisdieren hebt en ook niet van plan bent ze te nemen. Het wordt wat vervelend als je jouw huisdieren wilt meenemen of juist wel huisdieren wilt houden.

Soms is het houden van huisdieren verbonden aan het vooraf verkrijgen van toestemming van de verhuurder. De verhuurder zal die toestemming dan vaak niet geven als de kans op overlast groot is. Dat kan het geval zijn als je een hond in huis neemt. Stel je laat de hond even alleen en gedurende die tijd blaft jouw trouwe viervoeter de hele flat bij elkaar. Als dat geen incident is, maar regelmatig voorkomt, kun je jezelf voorstellen dat dit niet fijn is. Om dat risico te voorkomen, zal de verhuurder niet gauw toestemming geven.

De kans op overlast bij het houden van vissen is natuurlijk maar klein. Denk wel aan het gewicht van het aquarium. Dat mag niet een te grote belasting voor de vloer zijn. Anders kan er sprake van overbelasting zijn en dat levert niet alleen wateroverlast, maar mogelijk ook gevaar op.

Soms is de verhuurder gewoon heel stellig en krijg je onder geen beding toestemming. Wat nu als je toch huisdieren houdt of wilt houden in strijd met het beding?

De verhuurder komt er achter, bijvoorbeeld omdat de buren klagen. Hij staat op het wegdoen van jouw huisdieren. Hij dreigt met een boete of desnoods huisuitzetting. Nu de wet hier niets over zegt, moeten we kijken naar wat de rechter hierover zegt.

Kennelijk vindt de rechter niet zoveel van het houden van huisdieren zolang dat gaat om niet overlast gevende huisdieren. Het lijkt er dus op dat de rechter niet snel tot sancties als het gedwongen weg moeten doen of tot uit huis zetting zal overgaan als er geen sprake is van overlast.

Dat wordt anders als hier dus wel sprake van is. Als de buren kunnen aantonen dat jouw huisdieren regelmatig voor overlast zorgen, dan is de kans groot dat je de dieren moet wegdoen. Doe je dat niet, dan kun je gedwongen worden het huis uit te gaan.

De rechter zal een goede afweging moeten maken tussen de belangen van de huurder en de verhuurder. Woongenot is daarbij een factor van betekenis. Huisdieren dragen daar vaak toe bij. Woongenot is iets dat de verhuurder jou moet kunnen garanderen.

 

Stichting Wetswinkel Almere

Harry de Geest

Achteraf realiseer ik me, dat ik gekozen heb voor de studie rechten omdat ik niet goed tegen onrechtwaardigheid kan. Als iemand problemen heeft buiten zijn schuld moet er iemand zijn die hem ondersteunt. En dus ging ik voor de ultieme rechtvaardigheid: ik. werd advocaat.

Nadat ik de studie had afgemaakt en drie jaar onder de vleugels (lees zitten op een kantoor) van een advocaat moest werken, ging in mijn eerste jaar daar de zittende advocaat op vakantie. Ik bleef dus met de secretaresse achter en nam even door wat er binnen kwam op zijn naam en vroeg daarvoor aanhouding aan.

Tot er een spoedzaak binnenkwam. De secretaresse belde hem (GSM’s waren er nog niet echt) en vroeg wat er moest gebeuren. “Laat die kleine het maar doen”, meldde hij vanaf een zonnig eiland. En dus pakte ik mijn splinternieuwe toga en las het dossier met spoed door. Het bleek een procedure te zijn van een nieuw taxi-bedrijf tegen het bestaande Amsterdamse bedrijf. De Amsterdammers waren vertegenwoordigd door twee zwaar gewichten, en ik alleen door mij zelf. Bij aankomst in de rechtbank bleek deze vol te zitten met iedere zich zelf respecterende verslaggever in Nederland. Enfin, we hadden een paar zittingen en mijn cliënt ging meer dan tevreden naar huis. Ik had het dus goed gedaan, en vanaf die dag kwamen de taxibedrijven als paddenstoelen uit de grond (sorry !)

Gevolg hiervan was dat iedere taxichauffeur met een probleem de volgende dag op de stoep stond, maar ik had daar geen zin in, ik deed familierecht en dat vond ik veel leuker (ook al was het inkomen veel lager hiervan).

Tot Fred kwam.

 

Fred had een bizar probleem. Hij had een taxi en was gedagvaard. Hij zou gebruik hebben gemaakt van een zogenaamde kilometeronderbreker. Dat betekende dat kilometers niet werden geteld en dus het inkomen deels zwart was. De belastingen hielden dus niet van Fred.

En zij hadden bewijs dat Fred zich hieraan schuldig had gemaakt.

Fred legde het uit: hij had geen kilometeronderbreker nu of eerder. Hij zou zoiets nooit doen.

Maar de garage waar alle taxi’s werden onderhouden was bezocht door de politie en daar was een aantekenboekje gevonden met een soort code erin. Daaruit was te lezen (het was een simpele code van simpele mensen) welke taxi’s een kilometeronderbreker geplaatst hadden gekregen (zo las de politie het) en dus een strafbaar feit hadden gepleegd.
Volgens de politie was dat ook het geval voor de taxi van Fred.

Fred bezwoer mij dat hij de garage wel kende, maar dat zijn taxi erin stond omdat hij daar onderhoud had laten doen. Hij had nooit , nooit, nooit een kilometeronderbreker aan laten brengen. Oké, op naar de rechtbank. Maar de rechter vond dit te kort door de bocht. Er moest tegenbewijs komen. Breng de taxi langs. Oei, dat kon niet, Fred had inmiddels een andere auto en de betreffende taxi was verkocht. De rechtbank gaf ons de opdracht de oude Mercedes op te duiken en te laten nakijken op eventuele sporen waaruit bleek dat er nu of eerder een kilometeronderbreker in had gezeten.

Na een maand kwam er een bericht van Fred dat hij de auto had getraceerd en naar de Mercedesdealer had gebracht. En ja, een paar weken later kwam er een rapport waaruit bleek dat er in de auto geen sporen waren dat er ooit een kilometeronderbreker was geplaatst.

De aangehouden zitting werd weer op de rol gezet en samen gingen we weer naar Haarlem.

De rechter kon niet anders, op grond van de bewijzen dan Fred vrijspraak verlenen.

Fred blij, ik blij.

De volgende dag bracht hij al het geld van de factuur met een bos bloemen langs op kantoor.

Bij de deur draaide hij zich om .” Heel erg bedankt. U begreep natuurlijk dat ik wel een kilometeronderbreker had”, en vertrok.

Ik stond als aan de grond genageld. Ik was advocaat geworden om de rechtvaardigheid, en nu blijkt dat een keurige betrouwbare man kan liegen of het gedrukt staat.

Daarna heb ik het woordje rechtvaardigheid geschrapt uit mijn juridische vocabulaire, maar tevens vervangen door: “vertrouw niemand, vooral geen cliënt”.

Jammer, want het eerdere gevoel dat je iets kan bijdragen is vervangen door:

het is een baan, meer niet.

 

Stichting Wetswinkel Almere
Fieke van Heeks

Al jaren draai ik in hetzelfde rondje: werken, betalen, werken, betalen. Ik wil van mijn kantoorbaan af en het roer omgooien. Mijn huis verkopen en van de overwaarde een jaar reizen en mijn hoofd leegmaken. Misschien in het buitenland een B&B  beginnen. Maar ik zal de eerste tijd geen inkomen hebben en de partneralimentatie niet kunnen betalen. Hoe pak ik dat aan?

 

Het besluit om het roer om te gooien heeft niet alleen consequenties voor jou, maar ook voor jouw ex. Je kan met je ex om tafel en kijken of zij zelf inmiddels in eigen levensonderhoud kan voorzien. Of dat zij akkoord gaat met een afkoop vanuit de overwaarde of een andere regeling. Zo niet, dan moet jij blijven betalen. Als je vrijwillig afstand doet van een betaalde baan en in een financiële onzekerheid stapt, is dat een keuze. Jouw betalingsverplichtingen blijven bestaan. Of de rechter meegaat in jouw nieuwe plannen en de alimentatie lager of op nihil zal vaststellen, betwijfel ik omdat de rechter zeer waarschijnlijk oordeelt dat er sprake is van verwijtbaar inkomensverlies. Maar je mag bij de bepaling van de gewijzigde alimentatie niet onder 90% van de bijstandsnorm komen en als je zelf geen inkomen hebt, is dat het geval. Daar staat tegenover dat je wel vermogen hebt. Al met al is het niet zeker hoe de rechter zal oordelen. Nu kan je ervoor kiezen om toch je leven anders in te richten. Dan kan de deurwaarder of het LBIO beslag leggen op wat jij wel hebt: de overwaarde als dat traceerbaar is en eventueel later de B&B. Het is dus verstandig met je ex in overleg te gaan. Of de rechter om een uitspraak te vragen, al is dat niet binnen een paar weken geregeld. Maar je weet dan wel waar je aan toe bent.

 

Ingrid Maste
Hillen van Tol
Advocaten Mediators

In Almere vinden er jaarlijks naar schatting meer dan 500 scheidingen in gezinnen plaats. Een scheiding is een life event; een heftige relationele en emotionele gebeurtenis en betekent een ingrijpende reorganisatie van het leven van alle betrokkenen. Bij de (ex-)partners (en betrokken kinderen) is er veel onzekerheid. Er spelen veel vragen, waarbij ondersteuning en tijdig (juridisch) advies wenselijk of nodig is.

Ook zijn er scheidingen, die met de nodige conflicten verlopen en die extra aandacht behoeven om zo de veiligheid van de volwassenen en de betrokken kinderen te waarborgen.

De gemeente Almere en de deelnemende partners willen de burgers in Almere ondersteunen bij relatie- en scheidingsproblematiek in de verschillende fases en complexiteit.

Uit landelijk onderzoek komt naar voren dat burgers die denken aan scheiden of al in het proces zitten vaak niet weten waar zij informatie kunnen krijgen en/of de gehele situatie en verstrekkende gevolgen onvoldoende overzien. Hierdoor kunnen er in een vroeg stadium al keuzes of besluiten gemaakt worden die problemen en complexiteit doen toenemen.

 

Het laagdrempelig organiseren van ondersteuning en (juridische) informatie wordt als een belangrijke stap gezien in het voorkomen van escalatie.

Vroegtijdige signalering is van belang. Evenals een intensieve integrale samenwerking tussen JGZ Almere, de wijkteams (specialisme maatschappelijk werk) en St. Wetswinkel Almere bij ondersteuning en (juridische) advisering van deze hulpvragers.

 

Op 8 december start een pilot, waarbij wijkteam, JGZ en de Wetswinkel nauw samenwerken om deze eventuele nadelige gevolgen van een scheiding/uit elkaar gaan te beperken en communicatie tussen de scheidende partijen te herstellen om zo mogelijke escalatie te voorkomen.

De pilot zal worden gehouden in Almere Stad/Stedenwijk.

Binnenkort ontvangen jullie nadere informatie over deze pilot en over de eventuele doorverwijzingen in deze pilot.